Met haar massieve vestingmuren lijkt Guerande op een « Carcassonne van het westen ». Achter de ommuring blijkt echter uit de leistenen daken van de oude huizen dat hier wel degelijk sprake is van een Keltische « Ville d’Art et d’Histoire » (Kunst en Historiestad). Haar rijkdom heeft de stad te danken aan haar magische en sprankelende zoutmoerassen.
Klik, doe inspiratie op en start…
Ontvang de nieuwsbrief over Bretagne!
Ontdekken Guérande en zijn zoutpannen
De Romeinen oogstten in hun tijd al zout in Guérande. Overblijfselen van villa’s getuigen van hun aanwezigheid. Om zich te beschermen, werden er rondom de stad dijken gebouwd. Deze dijken konden echter niet voorkomen dat de Spanjaarden in 1343 de stad plunderden. Daarna werden indrukwekkende stadswallen gebouwd, waarmee de stad haar middeleeuwse uitstraling kreeg. In de 15e eeuw, tijdens de Gouden Eeuw, werd door 269 schepen zout en wijn geëxporteerd. Verzanding zorgde er echter voor dat de havens verzakten. De opleving komt nu van het toerisme en van het winnen van zout op traditionele wijze.
Deze stad is een droomdecor voor de markt die gehouden wordt in de schaduw van de vestingwerken! De prachtige muur met gouden korstmossen omsingelt de stad over een afstand van 1,4 km. Vier poorten nodigen de bezoeker uit tot een wandeling door de kronkelende straatjes. De massieve poort St-Michel is de hoofdingang en herbergt een museum. Je wandelt verder langs huizen met erkers, houten panelen en sierlijke dakkapellen. De landhuizen van de Tricot of de Prévoté zijn waardige vertegenwoordigers van deze uitgesproken architectonische stijl. De kapittelkerk Saint-Aubin met haar spreekstoel aan de buitenkant, bereikbaar via een wenteltrap, doet wat zonderling aan.
Wist Je Dit?
Wat zit er in zout?
De onafhankelijke producenten uit Guérande oogsten jaarlijks 10 000 ton zout. Dit kwaliteitsproduct wordt gewaardeerd om zijn smaak en bevat veel magnesium en sporenelementen.
In het hart van een mozaïek van spiegels
Wat een genoegen om te dwalen door het uitgestrekte raster van de zoutmoerassen! Vroeg in de ochtend of bij zonsondergang krijgen de schitterende bassins fantastische zilverkleurige, blauwe, groene en roze tinten. De kleine witte zoutpiramides worden gevormd door de « nieuwe generatie » zoutpanarbeiders die de kennis en ervaring van de voorouders voortzetten. Van juni tot en met september oogsten ze zout met behulp van hun « cimauge » (lange stok met een platte schuif). De Fleur de Sel, de kaviaar onder het zout, wordt met een verfijnde en soepele beweging geplukt. De getijden, zon en wind zijn de beste bondgenoten voor hun werk. In de kenmerkende « salorges », mooie houten schuurtjes, bewaren zij hun oogst. Het prachtige museum Terre de Sel deelt haar passie voor zout!
