Hedendaagse kunst is in Bretagne springlevend, en niet alleen in galerieën, maar overal! En low profile. Er is niet veel voor nodig om zo’n pareltje te vinden: ergens binnenstappen, een kleine omweg, je ogen even opslaan… Deze zes plekken vormen het bewijs!
Le Belvédère langs de Vilaine, van Ronan en Erwan Bouroullec, in Rennes
Op naar Rennes, naar de wijk Le Mail, voor een ‘arty’ versie van de Bretonse hoofdstad. Op de Vilaine drijft een wonderlijke constructie, aan de voet van het Jean Nouvel-gebouw en vlak bij Les Horizons, een dubbele wolkenkrabber, in de jaren ’70 ontworpen door Georges Maillols. De constructie is ontsproten aan de fantasie van Ronan en Erwan Bouroullec, twee internationaal bekende Bretonse ontwerpers. Dit fragiel ogende design-belvedère ligt aangemeerd en kan worden bezocht. ‘s Avonds is het helemaal verlicht en kun je je ogen haast niet afhouden van de betoverende weerspiegeling van het licht op het water. Stijlvol en virtuoos!
Faience, vakwerkhuizen, dat is het clichébeeld van Quimper, de hoofdstad van de streek Cornounaille. Maar er is meer! Want vanaf de kaden is er een gebouw dat de aandacht trekt door zijn avant-gardistische stijl, zijn afgeronde hoeken. Het is een ontwerp van Olivier Mordrelle. Gebruikmaken van de regionale stijl of het pittoreske, dat was niets voor hem! Hij hield vast aan zijn eigen ideeën en ontwierp het gebouw op nummer 24 van boulevard Dupleix, er precies tegenover. Tegenwoordig is hier de redactie van de krant Ouest-France gevestigd. Tussen de twee gebouwen door loopt de Odet, met zijn bruggen. Een daarvan, opgedragen aan Max Jacob, is ook zo’n juweeltje. Het ontwerp danken we aan Elisabeth Garouste en Mattia Bonetti, de ‘Bonnie and Clyde’ van de hedendaagse ontwerpers. Een van de pijlers toont een portret van Max Jacob, van de hand van Modigliano. Met de getijden komt het te voorschijn en verdwijnt het weer. Van hem zijn ook de woorden: « Bretagne is een wonder, het neemt auto’s in zich op, huizen in de stijl van Le Corbusier, lippenstift… ». En ondanks alles blijft het zichzelf.
Het glas-in-lood van de Collégiale Notre-Dame, in Lamballe
Wat hebben een middeleeuwse hoofdstad, een nationale stoeterij en Mathurin Méheut, de schilder van de zee, gemeenschappelijk? Dat is Lamballe, een stad van (kunst)historische waarde in het departement Côtes d’Armor. Om vervolgens de link te leggen met de top van de glazenierskunst, dat is niet meteen vanzelfsprekend! Maar, stap maar eens binnen in de Collégiale Notre-Dame, de kerk die hoog uittorent boven de stad. Zoals een doek over het toneel valt, zo vallen hier grote lichtvlakken binnen. De glas-in-loodramen van Geneviève Asse hebben een unieke blauwe tint, het persoonlijke stempel van de kunstenares. Die van Olivier Debré antwoorden met een naar oranje neigend geel, dat zuilen en kapitelen in vlam lijkt te zetten. Een andere manier om uitdrukking te geven aan zuiverheid en oneindigheid.
Stap het centrum van het bisdom binnen en je kijkt je ogen uit. De verbluffend moderne stijl van de kloostergang en de Chapelle Saint-Yves, die van vloer tot plafond gesierd wordt door geometrische figuren in een waar kleurenspektakel! Alles is er bijzonder, de kubistische vormen, het hoofdaltaar met mozaïeken van Odorico, de fresco’s… En overal, in de vloeren en in het meubilair, is de invloed te zien van de Seiz Breur, een kunstenaarscollectief dat een nieuwe vorm gaf aan populaire art-decomotieven en wilde breken met het heersende clichébeeld van Bretagne. In de gerestaureerde gebouwen, die publiek toegankelijk zijn, heerst een verstilde sfeer. Hier neem je de tijd, geniet je van het moment.
Dinard, Il Peso del Vento (Het Gewicht van de Wind) 2015 van Penone
Je wandelt hier langs, je ogen gericht op de zee, wat wil je ook anders met zo’n panorama. Maar toch… Als je jezelf onderweg langs de GR®34 even rust gunt bij de Pointe de la Malouine, hoef je alleen maar even naar boven te kijken: hier lijkt een boom wachttoren te zijn. Stevig verankerd in de kale stam ligt een ei, als een enorm hart. Deze monumentale bronzen sculptuur is van de hand van Giuseppe Penone, een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Arte povera. Met zijn 13 m torent de sculptuur uit boven de tuinen van de sjieke villa Greystones. Natuur en mensheid staan op dit gedeelte van de GR even heel dicht bij elkaar, als je de tijd neemt.
Het Belvédère des Ondes, in Saint-Benoît-des-Ondes
Cancale, de Mont Saint-Michel: de vaste onderdelen voor elke bezoeker van Noord-Bretagne. Maar Saint-Benoit-des-Ondes? We verlaten de route en nemen je mee naar een groots kunstwerk en een magnifiek panorama. Even terug in de tijd: twee eeuwen lang was dit een bescheiden molen. Maar Jean-Luc Vilmouth, een befaamde Franse kunstenaar, bouwde hem tot een plek van ontmoeting op een bijzondere locatie, langs de Baai van Mont Saint-Michel. Een open dakterras met een panoramisch uitzicht, een reling met verfijnde lijnen, geïnspireerd op de golven van wind en water: deze plek moet je ontdekken, een plek die zicht geeft op de zee en op onze eigen verbeelding.
